Sunday, 2 March 2025

என்றென்றும் எரியும் நெருப்பு..

மரணத்தின் வாசலில் 

மாலைப்பொழுது போல

மெல்ல அசைந்தாடும் ஒளி நீ.

என் எலும்புகளின் 

குகைகளுக்குள் பாயும்

பச்சை இரத்தம் நீ.

-

காற்றில் கலந்த காதல் மணம் ஊறி

கண்ணீராய் கரைந்த கவிதை நீ

பிறப்புக்கும் இறப்புக்கும் இடையில்

பெருமூச்சாய் உறையும் பிரார்த்தனை நீ.

-

விதியின் வெண்சுவரில்

விரல்களால் வரையும் ஓவியம் போல

வலிகளின் வண்ணங்களில்

வாழ்வின் வரைபடம் நீ.

-

இருளின் கர்ப்பத்தில்

இன்னும் பிறக்காத கனவுகளின்

தாலாட்டு பாடும்

தனிமையின் தாய் நீ.

-

உன்னை தொலைத்த

ஒவ்வொரு நொடியும்

உயிரின் செத்த பகுதிகளில்

உப்பாய் படிந்த வலி நீ.

-

நீ இல்லாத வெறுமையில்

நெஞ்சம் அலையும் போதெல்லாம்

நினைவுகளின் நீர்க்குமிழிகளில்

நித்தியமாய் மிதக்கும் தெப்பம் நீ.

-

என் கண்களின் கடைக்கோடியில்

எப்போதும் உறையும் ஈரம் நீ

காலத்தின் கைகளில்

காயாத காயம் நீ.

-

உன்னோடு நான்

உயிர்த்த ஒவ்வொரு காலையும்

உதிர்ந்த இலைகளாய்

என் நினைவில் அசைகிறது.

-

மௌனத்தின் மொழியில்

மயங்கி அவிழ்ந்த வார்த்தைகளின்

அர்த்தமற்ற அழகில்

அனாதையாய் அலையும் அலை நீ.

-

நீ என்பது

நெருப்பின் நினைவுகளில்

நித்தியமாய் எரியும்

நேற்றின் நிழல்..

No comments:

Post a Comment