சிதைவுகளின் அமைதி இசை

பாழ்மனை இடையது வளியரற்று கேட்பே

கல்லுடை சிதைவின் கலிழ்வொலி பிறக்கும்

விரிசல் தோறும் பொழுதின் பண்ணிசை

மறந்தன எல்லாம் கலிழின தோன்றி

-

முன்னாள் புகழொடு நின்றன தூண்கள்

வாய்பொத்தி உறைந்தன கிடப்பினும் இன்றே

அவற்றின் நிழல்கள் முடிவிலா நெறியின்

நீண்டன போகிய காட்சியும் காண்குவம்

-

சிதர்ந்து கிடந்த கற்களின் இடையே

பண்டைய செய்திகள் துயின்றன கிடக்கும்

நகையும் கண்ணீர்த் துளியும் இணைந்தே

எதிரொலி கொண்டு முழங்குதல் கேட்பே

-

யார்கொல் இந்நிலம் மிதித்துச் சென்றோர்?

யார்கொல் இங்கிருந்து அழுதனர் மறைந்தோர்?

யார்கொல் காதல் கொண்டிங்கு மகிழ்ந்தோர்?

என்று வளியானது வினாவினை எழுப்ப

விடைகள் எல்லாம் யாண்டுகள் பலவாய்ப்

பாழ்மனைக் கிடக்கும் இடிபாட்டு உறையுள்

புதைந்தன கிடக்கும் உண்மையின் காவல்

நிற்கும் இச்சிதைவு நிலையுடை மனையே

-

உடைந்த உருவம் ஆயினும் இவைதாம்

விட்டிடா நெஞ்சின, குனியா மானத்து

நிற்குமிவ் விடிவுகள் நினைவுறு காலை

வாழ்வின் நிலையாமை வாழ்ந்த வாழ்வொடும்

சான்றாய் நிற்குமிவை சாற்றுதல் வேண்டும்

-

சுவர்கள் இடிந்த போதினும் இன்னும்

பாழ்மனை உயிர்ப்பெழும் பரந்தெழு காலை

பெரும்பேரமைதி சூழ்தர நிற்ப

அடிச்சுவடு யாவும் கருத்தொடு வைக்க

வாழ்வின் இசையது வழிவழி நின்றே

பாடல் பாடும் இப்பாழ்மனை தானே..