தொன்மைத் தீ..

மாலை மறைவின் மருங்கு தோன்றி

கனல் சிறிதெஞ்சி கதிர்விரி காலை

நிலம்புக வேரூன்றி நின்ற பண்பின்

பெருமழை பொழியினும் பேர்புனல் சூழினும்

முன்னோர் வாய்மொழி முகிழ்த்த வேள்வித்

தீச்சுடர் பரப்பி திசையெலாம் நிற்கும்

-

கூடிய மாந்தர் கொண்ட கதைகள்

கேள்வி பூத்த கிளவி ஆயினும்

நினைவின் சுடர்த்தீ நெஞ்சகம் காக்கும்

உயிர்த்த புகையின் உணர்வொடு கலந்து

பண்டைய மொழியின் பரந்த நினைவுகள்

சாம்பல் மணத்தின் சான்றொடு நிற்கும்

-

காற்றின் வலியும் கடுமழை நீரும்

சுடரின் நெஞ்சம் சோர்வுறச் செய்யா

நுண்ணிய தீயின் நுடக்கம் போல

இருளை வென்று இயல்பொடு நிற்கும்

-

அலைகடல் ஓதம் எத்திசை பரவி

நிலைபெறு காலம் நெடிது கழிந்தும்

வாய்மொழி சுமந்த வழித்தடம் காத்து

நின்றது கனலின் நேர்மை யதுவே

-

முதுமொழி கேட்டோர் பயின்ற பாடல்

தண்மை சான்ற தகைமையின் நிற்க

தொன்மை நினைவின் துலங்கிய பேரொளி

கனல்சுடர் மாயா காட்சி காண்க

-

விண்ணின் மீனும் வெயிலின் கதிரும்

மறைந்த போதும் மாயா வண்ணம்

தனித்த தீயின் தகைமை கண்டு

அறிவுடை மாந்தர் அகத்துள் கொள்ப

-

கடல்நீர்ப் பரப்பின் கால்கொண்டு சென்றும்

பழமை காப்போர் பண்பினர் போல

தொன்மொழி சுமந்த துறைமை காத்து

தீயொளி நிலைபெற்று திகழ்ந்து நின்றதே